We zijn er weer

13 augustus 2014

We zijn er weer!!

Er was er eentje blij toen we terug thuis kwamen, Micheline is beste 'dogsitter' die we tot nu toe gehad hebben, Luca zag er heel gezond uit, alles was piekfijn in orde, Micheline mag nog komen, ze hield ons constant op de hoogte van haar avonturen met Luca.

Vijf weken vakantie in België zijn zoals gewoonlijk weer veel snel voorbij gegaan. Deze zomer stond alles in het teken van WK in Brazilië, we kunnen terecht fier zijn op onze ploeg, ervoor supporteren was dan ook een van de hoogtepunten.




Inmiddels is het nieuwe schooljaar al een maand ver. Cedric is gestart in het derde middelbaar, Charlotte in haar laatste jaar, maar later meer daarover.

Hoog tijd voor een stand van zaken in Perth.

Nadat wij veilig aangekomen zijn hebben we toch even stilgestaan bij het verschrikkelijk afschieten van MH17 die op dezelfde tijd in de lucht vloog als onze vlucht. We vernamen het nieuws toen we in Doha  landden voor een tussenstop, en zoals zoveel mensen die dag over heel de wereld, stapten we met een, meer dan anders, ongerust gevoel het vliegtuig op naar Perth, niet te vatten voor woorden. Het waren elf lange uren.

Een maand voor we met vakantie vertrokken naar België heeft Charlotte zich opnieuw gekwetst aan haar knie, in vijf procent van de gevallen kan een geopereerde kruisband terug scheuren, dikke pech dat Charlotte bij dat groepje behoort.
Dus onze eerste weken terug stonden helemaal in het teken van een nieuwe knieoperatie, die inmiddels achter de rug is en vanaf vorige week mag ze zonder krukken lopen maar moet ze nog wel vier weken een kniebrace dragen. Spijtig dat ze in ons laatste jaar hier niet meer mag voetballen.

Bert is er meteen weer ingevlogen, letterlijk en figuurlijk, hij werkt weer in Onslow,  business as usual.

Wij zijn klaar voor ons laatste jaar Perth, Australië!!









1 opmerking:

  1. Blij dat jullie terug zijn. Veel beterschap voor Charlotte en jammer dat het jullie laatste jaar hier is ;-( maar gaan dus er extra van genieten he ;-)
    Tot een dezer,

    De Mandureese buren

    BeantwoordenVerwijderen