Jet Lag

8 januari 2012

We zijn terug, maar toch wel met een serieuze jet lag:-) De reis op zich is zeer vlot verlopen, we waren net weg voor de grote storm, hopelijk heeft deze niet al te veel schade aangericht.

In totaal drie vluchten, de eerste duurt een half uurtje, de vlucht van Frankfurt naar Singapore duurt elf uur en de laatste vijf uur, tel daar nog de wachttijden bij tijdens transit, dan zijn we toch weer zo'n 24 u onderweg geweest héhé. Je kijkt een film, leest een boek, wandelt het gangpad op en af, of je werkt wat in Bert zijn geval, echt leuk vind je dit op het laatst niet meer. Ik kan je verzekeren dat tijdens de ochtendvlucht van Singapore naar Perth wij er als vier zombies uitzagen. De reis is dan ook letterlijk voorbij gevlogen want ineens is het twee dagen later.
Gelukkig stond er niemand bij immigratie. Ook bij de douane geen al te lange rij, dit keer werd onze bagage besnuffeld door een hond, die niks gevonden had, kon ook niet, want uiteindelijk durfde ik het niet om iets van eten mee te nemen. Ik had op Zaventem wel een doos pralines gekocht en in de handbagage gestoken, bij aankomst heb ik deze netjes genoteerd, maar chocolade was blijkbaar geen enkel probleem. Goed om te weten toch!
Bij onze thuiskomst wachtte ons een leuke verrassing, er stond een bos bloemen aan de deur! Helemaal vanuit België;-) Bedankt Aikezoembaaa! Het onweer en de storm waren net voorbij, want onze tuin zag er niet uit, we ruimen al twee dagen bladeren,  geen mali meer die de klus klaart:-) Mijn pols is intussen ook weer beter.

Niet alleen de bloemen waren een verrassing, maar ook de perziken aan onze laagstam waren klaar voor de oogst. Ze zijn heel lekker.

oogst uit eigen tuin met nepgras, maar met echte fruitbomen!

Bert wil hier laten zien hoe groot ze echt zijn!

Voor de rest was alles ok in huis, ook met de lek in de tv kamer viel het best mee, volgende week komt er iemand kijken hoe we de schade gaan oplossen. Bert is van dag één al terug aan't werk en stilaan komen we terug in ons ritme. De kinderen hebben gelukkig nog een week vrij. Gisteren een lange strandwandeling gemaakt en later nog naar de film in de hoop tegen 's avonds een beetje moe te zijn en te kunnen inslapen, het gaat al iets beter. Cedric had vannacht een moeilijk moment, hij had heimwee naar België, bij Cedric komt het wel vaker voor dat hij het een paar dagen na onze terugkeer even moeilijk heeft, maar daar kan ik alleen maar uit besluiten dat ze weer een superfijne vakantie hebben gehad.
De tijd van skypen is weer aangebroken!

Wij gaan intussen verder met ons Australisch avontuur hier, hopelijk een jaar met nieuwe uitdagingen, nieuwe mensen ontmoeten en veel mooie uitstappen!