Onze tweede en laatste dag in HCMC stond helemaal in het teken van de oorlog, tot nu hadden we hier nog niet zoveel tijd aan gespendeerd, maar spijtig genoeg hoort dit hoofdstuk erbij als je Vietnam bezoekt, het is nog maar van 1975 geleden dat de oorlog afgelopen is.
Het dorpje Cu Chi ligt op zo'n 15 km van de stad en is dus beroemd om zijn grote, complexe tunnelnetwerk. Deze tunnels speelden een belangrijke rol tijdens de vietnamoorlog en waren van groot belang bij het verslaan van de Amerikanen. De ruim 200 km lange tunnelstelsels zijn door de lokale bevolking met spaden gegraven.
Het hele dorp hield zich schuil in dit tunnelnetwerk tijdens de bombardementen, je vindt er woonvertrekken, keukens en zelfs een ziekenhuis, niet alleen voor de gewonden, er werden ook babies geboren. Ook opslagruimtes voor de munitie en tunnels voor ventilatie, er was zelfs een ontsnappingsroute die uitkwam in de rivier en dit allemaal op vier verschillende niveau's, het eerste niveau bevindt zich op vier meter diep.
De Vietnamezen gebruikten ze ook om verrassingsaanvallen uit te voeren op de Amerikanen, die wel wisten dat deze tunnels bestonden, maar die zo moeilijk te vinden waren omdat ze constant werden verlegd en uitgebreid om ontdekking te voorkomen. De Amerikanen gebruikte infrarood technologie en speurhonden om ze te lokaliseren. Ze zetten zelfs de zogenaamde 'tunnelratten' in, dit was de bijnaam voor de speciale teams van de Amerikaanse soldaten die werden ingezet om de tunnels te vernietigen, ze droegen maskers als bescherming tegen de gassen waarmee ze de Vietcong verdreven.
We wilden vroeg ter plaatse zijn om nog voor de grote drukte te arriveren, de toegangstunnels zijn intussen een beetje breder gemaakt, kwestie van iedereen een kans te geven om in de tunnels te gaan. Hieronder een foto om jullie een gedacht te geven van het gestalte van een Vietnamees. Zowel mannen als vrouwen en kinderen, als ze oud genoeg waren, hielpen mee aan de bouw van de tunnels.
 |
| tunnelrat Cedric |
 |
| tunnelrat Charlotte |
 |
| tunnelrat Bert |
Dan was het het tijd om een bezoek te brengen in de tunnels, Bert en ik mochten alleen op niveau één blijven en voor ons was het na 60 meter al afgelopen, maar dit was zeker lang genoeg voor mij.
De kinderen zijn nog een niveau dieper mogen gaan, waar de tunnels nog in hun originele staat waren, vandaar dat wij er al vroeger uit moesten:-)
Je kan wel zeggen dat deze uitstap toeristisch was, maar het gaf toch wel een goed beeld van de werkelijkheid en hoe straf dit systeem in mekaar zat.
 |
| 4m diep |
 |
| kruipen van niveau 2 naar 1 |
 |
| Bert moet erdoor kruipen |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten