Zoals gezegd namen we het vliegtuig richting zuiden naar Ho Chi Minh City, een twee uur durende vlucht vanuit Hanoi. Al bij het buitenkomen van het vliegtuig voelde we de aangename temperaturen, eindelijk t-shirt weer!
Ho Chi Minhstad, het vroegere Saigon, grootste stad van Vietnam, is tevens de economische hoofdstad van het land.
Ons hotel lag zo'n twintig minuten rijden van de luchthaven in de toeristische wijk Dong Khoi in district 1. Hier vind je de meeste historische gebouwen en musea, winkels en cafés met terrassen. Mensen in Hanoi hadden ons gewaarschuwd voor het chaotische verkeer en de zes miljoen brommertjes die er rondreden. Wij vonden dat allemaal nogal meevallen, onze eerste indrukken waren heel positief, we voelden ons er direct thuis. Ik denk doordat we zo lang in New Delhi hebben gewoond we deze drukte heel anders ervaren.
Onmiddellijk na het inchecken in ons hotel trokken we te voet de stad in, het is aangenaam wandelen op de brede voetpaden, de straat oversteken lukt beter dan in Hanoi, of zijn we het al gewoon? We verkennen eerst de wijk Dong Khoi, ongetwijfeld het levendigste deel van de stad, deze wijk werd beroemd in de Franse tijd en stond toen bekend als de Rue Catinat, er stonden statige hotels, elegante boetieks en gezellige lunchrooms naast bars en bordelen, vroeger had dit ook wel de bijnaam het Parijs van het Verre Oosten.
Eerst wandelen we voorbij de Notre-Damekathedraal uit eind 19 de eeuw, ze is gebouwd van lokaal gewonnen steen en bekleed met rode aardewerktegels uit Frankrijk.
straatbeeld HCMC |
hoofdpostkantoor |
Ho Chi Minh voor het Gebouw van het volkscomité |
Rex Hotel |
dakterras Rex Hotel |
Dit onderstaand gebouw is het gemeentetheater, ook weer een mooi koloniaal gebouw dat gebouwd werd als concertzaal voor de Fransen, vroeger stond dit bekend als Operahuis.
gevleugelde beelden op het Gemeentetheater |
Tegenwoordig is de stad als gevolg van groeiende economische en culturele activiteiten aan het moderniseren en daardoor aan constante verandering onderhevig, dagelijks openen er chique restaurants en cafés alsook nieuwe moderne gebouwen, zoals de Bitexco Financial Tower. Op het 48ste verdiep heb je ook weer een prachtig zicht over de stad en de Saigonrivier.
Een ander bekend hotel in de stad is het Caravelle Hotel, dit hotel opende in 1959 en werd door de lokale pers geprezen om zijn airconditioningsysteem en het feit dat het kogelvrij glas had. Kennelijk had de architect een voorgevoel, want tijdens de Vietnamoorlog werd dit hotel het hoofdkwartier voor diplomaten en journalisten. Australië en Nieuw-Zeeland hadden hier hun ambassades. Ook verschillende persagentschappen namen hier hun intrek, journalisten grapten wel eens dat zij de hele oorlog konden verslaan zonder van hun barkruk te komen.
Caravelle Hotel |
Al snel merken we dat we niet genoeg dagen hebben uitgetrokken om deze, voor ons, fantastische stad nog meer te ontdekken. Spijtig genoeg is twee dagen net iets te weinig. Op onze tweede dag staat een bezoek aan de Cu Chi tunnels, het War Remnants Museum en een voorstelling van het waterpoppentheater op het programma, een paar mooie pagodes en het bekende Chinatown in district 5 zullen we moeten laten voor een volgende keer.
zoek de wally's |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten